Aleksander Uniński (1910-1972)

Obywatel świata i zwycięzca II Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina w 1932 roku.

W Polsce uważany za pianistę rosyjskiego lub amerykańskiego, w Rosji – za Polaka. Na świat przyszedł w rodzinie polsko-rosyjsko-ukraińskiej, edukację odbywał w Kijowie, następnie zaś w Paryżu, gdzie wzbudził podziw samego Alfreda Cortota. Po Drugiej Wojnie Światowej osiadł na dobre w Stanach Zjednoczonych.

 

Tak na prawdę to Konkurs Chopinowski, na którym Uniński tryumfował w wieku 22 lat, uczynił zeń "wiecznego wędrowca" oraz jednego z najpopularniejszych pianistów koncertowych lat 30. Oto, jak jego fenomen komentował na łamach warszawskiej prasy profesor Karol Stromenger:

[...] już po pierwszych taktach Sonaty zapowiada się jako muzyk i artysta pewny. Proporcje tonu, nasilenia doskonale utrzymane, miara i smak nie zawodzi nigdzie. Tempa nie wloką się, bo miara wewnętrznego nasilenia modyfikuje chyżość [...], lewa ręka nie śpi, polifoniczne unerwienie wychodzi na jaw. Lekko i z precyzją mkną Etiudy [...], wytworna prostota cechuje Mazurki. [...] Polonez jest w duchu utrzymany. Oto Chopin nie pogromcy fortepianu, ale Chopin bardzo chopinowski. Nie wiem, czy Aleksander Uniński jest albo będzie wielkim pianistą, ale wydaje mi się najlepszym chopinistą Konkursu.

Etiuda C-dur op. 10 nr 1

 

Etiuda a-moll op. 10 nr 2

 

Etiuda E-dur op. 10 nr 3

 

Etiuda cis-moll op. 10 nr 4

 

Etiuda Ges-dur op. 10 nr 5

 

Etiuda es-moll op. 10 nr 6

 

Mazurek a-moll op.17 nr 4

 

Mazurek b-moll op.24 nr 4

 

Mazurek D-dur op.33 nr 3

 

Mazurek e-moll op. 41 nr 2

 

Mazurek op. 63 nr 2

 

Barkarola Fis-dur op. 60

 

Walc As-dur op. 69 nr 1

 

Walc h-moll op. 69 nr 2

 

Walc Ges-dur op. 70 nr 1

 

Sonata h-moll op. 58, część IV - Finale - Presto, non tanto