Józef Śmidowicz (1888-1962)

Wielokrotny juror Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina (1927, 1932, 1937 i 1955), znakomity pianista i pedagog.

Urodził się w ukraińskim Żytomierzu, gdzie kształcił się pod kierunkiem ojca (ucznia Karola Mikulego). Planował odbycie studiów inżynierskich w Petersburgu, ale wybuch rewolucji w 1905 roku spowodował, że udał się do Warszawy, gdzie wstąpił do do klasy fortepianu Aleksandra Michałowskiego w Instytucie Muzycznym.

 Nigdy nie wziął udziału w Konkursie Chopinowskim, choć należał do jego stałych jurorów. Od 1918 roku mnóstwo czasu poświęcał także pracy pedagogicznej, kształcąc m.in. Jana Grzybowskiego, Józefa Kańskiego i Wandę Niewiarowską. Niezależnie do końca życia prowadził aktywną działalność koncertową. Był pierwszym pianistą polskim, który grywał Koncert D-dur na lewą rękę Ravela i Koncert B-dur op. 16 Sergiusza Bortkiewicza. Popularyzował II Koncert c-moll Henryka Melcera i Koncert As-dur Aleksandra Zarzyckiego. Nagrania chopinowskie z 1955 roku:

 

Preludium G-dur op. 28 nr 3

 

Mazurek As-dur op.41 nr 4