Chopin 2010, 29 czerwca (sobota) godz. 15:00, Program Drugi Polskiego Radia

Kacper Miklaszewski oraz Andrzej Sułek przyjrzą się wpływowi fenomenu Chopina na kluczowych francuskich kompozytorów jego epoki - Gabriela Fauré oraz Charlesa Alkana.

Znajdował on naśladowców nie tylko w Warszawie, lecz od Północy do Południa, od Oslo do Palermo, od Wschodu do Zachodu, od Petersburga do Paryża. Podobnie jak żaden kompozytor muzyki symfonicznej XIX wieku nie mógł nie dostrzec Beethovena, tak żaden kompozytor muzyki fortepianowej po roku 1830 nie mógł pominąć Chopina - pisał o Chopinie niemiecki muzykolog Alfred Einstein. Bez polskiego kompozytora trudno wyobrazić sobie rozwój XIX-wiecznych szkół narodowych. Ale Chopin wywarł przemożny wpływ także na muzykę tworzoną w Paryżu - muzycznej stolicy ówczesnego świata. Wielu badaczy upatruje źródeł impresjonizmu Debussy'ego oraz Raveka w starszych o dobre pół wieku poszukiwaniach harmoniczno-kolorystycznych polskiego mistrza. 

Charles Alkan był nie tylko jednym z najważniejszych wykonawców dzieł Chopina, lecz także jego przyjacielem oraz wieloletnim sąsiadem. Nie przez przypadek większość uczniów Polska trafiła po przedwczesnej śmierci nauczyciela właśnie pod skrzydła Alkana. Kompozytorskich wpływów Chopina poszukamy w Sonacie wiolonczelowej E-dur op.47. Wszak powstała ona w niewielkim odstępie czasu względem analogicznego dzieła Fryderyka i z myślą o tym samym, wybitnym interpretatorze, Auguście Franchomme. Natomiast z dorobku Gabriela Fauré - twórcy łączącego francuską tradycję romantyczną oraz wczesnomodernistyczną - posłuchamy Tria fortepianowego d-moll op. 120.