Lidia Grychtołówna w Koncercie Chopinowskim
29.08.2010 18:13
Koncert Chopinowski, 29 sierpnia (niedziela) godz. 23:05, Program Pierwszy Polskiego Radia
Adam Rozlach zaprasza na spotkanie ze spadkobierczynią szkoły Teodora Leszetyckiego oraz laureatką VII Nagrody V Konkursu Chopinowskiego.
Lidia Grychtołówna rozpoczęła naukę muzyki w wieku trzech lat. Mając pięć lat dała swój pierwszy koncert publiczny. Systematyczne kształcenie pianistyczne rozpoczęła pod kierunkiem prof. Wandy Chmielowskiej, od 1935 roku kontynuując je w Śląskim Konserwatorium Muzycznym w Katowicach. Podczas II wojny światowej pozostawała pod pedagogiczną opieką Karola Szafranka.
Studia pianistyczne odbyła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach u prof. Wandy Chmielowskiej (1945-1951), otrzymując dyplom z najwyższym odznaczeniem, a następnie aspiranckie w Krakowie i Warszawie u prof. Zbigniewa Drzewieckiego (1951-1955). W latach 1957-1958 uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Artura Benedetti Michelangeli w Arezzo i Bolzano.
Lidia Grychtołównajest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych w Warszawie (V Konkurs Chopinowski, VII nagroda, 1955), Berlinie (Konkurs im. Schumanna, III nagroda, 1956), Bolzano (Konkurs im. Busoniego, nagroda specjalna, 1968) i Rio de Janegro (nagroda specjalna, 1959).
Działalność koncertową rozpoczęła wielkim debiutem z Orkiestrą Filharmonii Śląskiej w Katowicach pod dyrekcją Stanisława Skrowaczewskiego w 1953 r. Rok później zadebiutowała w Anglii. Koncertowała we wszystkich krajach europejskich, obu Amerykach, Azji i Australii. Partnerowali jej dyrygenci: Constantin Silvestri, William Steinberg, Wolfgang Sawallisch, Roberto Benzi, Hiroyuki Iwaki oraz Stanisław Skrowaczewski, Stanisław Wisłocki, Henryk Czyż, Witold Rowicki, Antoni Wit, Wojciech Rajski i in. Brała udział w międzynarodowych festiwalach muzycznych w Dusznikach, Dubrowniku, Bergen, Atenach, Sorrento, Toarminie, Perth, La Chaise-Dieu, Adelaidzie, Warszawie i in. Grała w Pałacu Narodów w Genewie z okazji Dnia ONZ (1965), pałacu Sanssouci w Poczdamie, podziemiach pałacu Dioklecjana w Splicie, drezdeńskiej galerii Zwinger, zamku Sforzów Mediolanie, krakowskim Wawelu i in. Była pierwszą wykonawczynią IV Koncertu fortepianowego B-dur op.53 na lewą rękę i orkiestrę Prokofiewa w Anglii (1967) i Belgii (1988).
Dla firm fonograficznych Polskie Nagrania "Muza", Deutsche Grammophon, Philips i CD Accord pianistka utrwaliła dzieła: Beethovena (Koncert fortepianowy Es-dur WoO 4 – pierwsze nagranie w historii fonografii), Chopina (Koncert f-moll, 4 impromptus, 4 scherza, wszystkie walce, nokturny i in.), Schumanna (Etiudy symfoniczne op.13, Karnawał op. 90), Mozarta (Koncerty fortepianowe KV 414 i 488), Wisłockiego (Koncert fortepianowy), Liszta, Rachmaninowa, Liadowa i Skriabina. Po publikacji płyty z nagraniami impromptus i scherz Chopina, krytyk pisma "Diapason" napisał: "Płyta pasjonująca, wzorowa. Lidia Grychtołówna zmusza do podziwu swoją witalnością, swoją osobowością a la Martha Argerich. Potrafi wygrać wszystkie odcienie, wszystkie kolory i nie wiadomo co bardziej podziwiać: jej unerwione uderzenie, jej staccato a la Horowitz, jej czuły liryzm, czy cudowne frazowanie."
Artystka zasiadała w jury Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1980, 1985, 1990, 1995 i 2000) oraz Konkursu Chopinowskiego w Miami (1990). Od 1986 roku zajmuje się pracą pedagogiczną na Uniwersytecie im. Gutenberga w Moguncji, gdzie jako profesor fortepianu prowadzi swoją klasę.
Za wybitne osiągnięcia artystyczne oraz sukcesy w dziedzinie pedagogiki, Lidia Grychtołówna otrzymała wiele nagród i wyróżnień w Polsce, a także za granicą. Należą do nich m.in. Krzyże Oficerski i Kawalerski, a w 2005 roku przyznany pianistce Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. To również Złoty Medal Miasta Mediolan oraz najwyższe odznaczenie państwowe Meksyku. Lidia Grychtołówna została powołana do Rady Programowej NIFC 4 grudnia 2005 roku.
Redakcja, grudzień 2006
Źródło: NIFC
Adam Rozlach zaprasza na spotkanie ze spadkobierczynią szkoły Teodora Leszetyckiego oraz laureatką VII Nagrody V Konkursu Chopinowskiego.
Lidia Grychtołówna rozpoczęła naukę muzyki w wieku trzech lat. Mając pięć lat dała swój pierwszy koncert publiczny. Systematyczne kształcenie pianistyczne rozpoczęła pod kierunkiem prof. Wandy Chmielowskiej, od 1935 roku kontynuując je w Śląskim Konserwatorium Muzycznym w Katowicach. Podczas II wojny światowej pozostawała pod pedagogiczną opieką Karola Szafranka.
Studia pianistyczne odbyła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach u prof. Wandy Chmielowskiej (1945-1951), otrzymując dyplom z najwyższym odznaczeniem, a następnie aspiranckie w Krakowie i Warszawie u prof. Zbigniewa Drzewieckiego (1951-1955). W latach 1957-1958 uczestniczyła w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Artura Benedetti Michelangeli w Arezzo i Bolzano.
Lidia Grychtołównajest laureatką międzynarodowych konkursów pianistycznych w Warszawie (V Konkurs Chopinowski, VII nagroda, 1955), Berlinie (Konkurs im. Schumanna, III nagroda, 1956), Bolzano (Konkurs im. Busoniego, nagroda specjalna, 1968) i Rio de Janegro (nagroda specjalna, 1959).
Działalność koncertową rozpoczęła wielkim debiutem z Orkiestrą Filharmonii Śląskiej w Katowicach pod dyrekcją Stanisława Skrowaczewskiego w 1953 r. Rok później zadebiutowała w Anglii. Koncertowała we wszystkich krajach europejskich, obu Amerykach, Azji i Australii. Partnerowali jej dyrygenci: Constantin Silvestri, William Steinberg, Wolfgang Sawallisch, Roberto Benzi, Hiroyuki Iwaki oraz Stanisław Skrowaczewski, Stanisław Wisłocki, Henryk Czyż, Witold Rowicki, Antoni Wit, Wojciech Rajski i in. Brała udział w międzynarodowych festiwalach muzycznych w Dusznikach, Dubrowniku, Bergen, Atenach, Sorrento, Toarminie, Perth, La Chaise-Dieu, Adelaidzie, Warszawie i in. Grała w Pałacu Narodów w Genewie z okazji Dnia ONZ (1965), pałacu Sanssouci w Poczdamie, podziemiach pałacu Dioklecjana w Splicie, drezdeńskiej galerii Zwinger, zamku Sforzów Mediolanie, krakowskim Wawelu i in. Była pierwszą wykonawczynią IV Koncertu fortepianowego B-dur op.53 na lewą rękę i orkiestrę Prokofiewa w Anglii (1967) i Belgii (1988).
Dla firm fonograficznych Polskie Nagrania "Muza", Deutsche Grammophon, Philips i CD Accord pianistka utrwaliła dzieła: Beethovena (Koncert fortepianowy Es-dur WoO 4 – pierwsze nagranie w historii fonografii), Chopina (Koncert f-moll, 4 impromptus, 4 scherza, wszystkie walce, nokturny i in.), Schumanna (Etiudy symfoniczne op.13, Karnawał op. 90), Mozarta (Koncerty fortepianowe KV 414 i 488), Wisłockiego (Koncert fortepianowy), Liszta, Rachmaninowa, Liadowa i Skriabina. Po publikacji płyty z nagraniami impromptus i scherz Chopina, krytyk pisma "Diapason" napisał: "Płyta pasjonująca, wzorowa. Lidia Grychtołówna zmusza do podziwu swoją witalnością, swoją osobowością a la Martha Argerich. Potrafi wygrać wszystkie odcienie, wszystkie kolory i nie wiadomo co bardziej podziwiać: jej unerwione uderzenie, jej staccato a la Horowitz, jej czuły liryzm, czy cudowne frazowanie."
Artystka zasiadała w jury Konkursów Chopinowskich w Warszawie (1980, 1985, 1990, 1995 i 2000) oraz Konkursu Chopinowskiego w Miami (1990). Od 1986 roku zajmuje się pracą pedagogiczną na Uniwersytecie im. Gutenberga w Moguncji, gdzie jako profesor fortepianu prowadzi swoją klasę.
Za wybitne osiągnięcia artystyczne oraz sukcesy w dziedzinie pedagogiki, Lidia Grychtołówna otrzymała wiele nagród i wyróżnień w Polsce, a także za granicą. Należą do nich m.in. Krzyże Oficerski i Kawalerski, a w 2005 roku przyznany pianistce Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski. To również Złoty Medal Miasta Mediolan oraz najwyższe odznaczenie państwowe Meksyku. Lidia Grychtołówna została powołana do Rady Programowej NIFC 4 grudnia 2005 roku.
Redakcja, grudzień 2006
Źródło: NIFC
