Verŝajne
tre baldaŭ atingos nin la plej nova numero de “Internacia Pedagogia
Revuo” - dume ni ŝuldas kelkajn vortojn pri la lasta pasintjara
“
IPR”, kiu per sia enhavo i.a. referencas al la nunjaraj
taskoj de ILEI, inter kiuj apartan lokon okupos la 43-a Konferenco en
Kubo. Pri ĝi, kaj prefere pri la manieroj ĝin sukcesigi, kiel sciencan
aranĝon skribas enkonduke ILEI-estrarano, Julián Hernández Angulo
atentigante, ke pli ol simpozio “…la scienco de niaj konferencoj
kuŝu sur la vortoj kaj opinioj de la instruantoj, informante kiel ili
sukcesis kaj malsukcesis solvi plej diversajn problemojn en siaj respektivaj
klasĉambroj, sur la disvastigo de la plej bonaj artikoloj aperintaj
en nia oficiala organo IPR dum la jaro ktp…” La preparoj al
la kuba ILEI-konferenco speguliĝas krome en la rilata teksto de Duncan
Charters kaj ankaŭ en raporto de Stefan MacGill pri la novembra kunsido
de ILEI-estraro en Roterdamo.
Valoraj
artikoloj – al kiuj aludas Julián Hernández Angulo - ne mankas en
la 4-a pasintjara numero de “IPR”. Ni trovas en ĝi la 1-an
fragmenton de la teksto de Renato Corsetti “Szerdahely, Frank kaj
Springboard – kion komunan ili havas”, en kiu li koncentriĝas
pri kelkaj esploroj rilate al la lernofaciliga valoro de Esperanto en
la daŭro de la lastaj 50 jaroj, reliefigante aparte eksperimentojn
baze de la ideoj de Szerdahely. Radojica Petrović prezentas raporton
pri la lasta Renkontiĝo de E-familioj, Luiza Carol donas praktikajn
ekzemplojn pri gimastikoelementoj dum E-lecionoj en elementa lernejo.
Ne ĉiuj artikoloj rekte rilatas al la E-instruado, sed prezentas gravajn
konojn, kiujn necesas konsideri planante la E-instruadon. Tiujn pri
la edukado en Ĉinio dividas de jaroj instruanta tie Augusto Casquero.
Alia eksterazia esperantisto ligita kun la instruado en Ĉinio estas
Dennis Keefe, al kies artikolo el la 2-a numero pasintjara de IPR
pri la tema riĉigo de E-kursoj kaj lernolibroj rilatigas sin hungara
leganto.
Ne
la E-instruado, sed la decembraj E-eventoj unuavice riĉe speguliĝas
en la februara numero de “La Ondo de Esperanto” lige kun la
150-a naskiĝdatreveno de la kreinto de la IL-o. Inter multaj raportaj
informoj el diversaj mondanguloj, kelkaj rilatas al la pasintjara kongresurbo,
Bjalistoko – inkluzive la kovrilpaĝan foton. La ĉeflokon en la numero
okupas la interparolo de Kalle Kniivilä kun la redaktoro de “La Ondo”,
kiu estis proklamita Esperantisto de la Jaro 2009. Memorigante, ke la
distingo venas pro ampleksa kaj zorga esplorado de la vivo, verkoj kaj
ideoj de Zamenhof Kalle Kniivilä starigis al Aleksandr Korĵenkov
la demandon pri lia motivo fasciniĝi pri la figuro de Ludoviko
Zamenhof. Tiun demandon Aleksandr Korĵenkov respondas citante el la
letero de Zamenhof al Alfred Michaux, en kiu la aŭtoro de Esperanto
parolas pri sia diversspeca dumviva batalado. Pli reliefe siajn opiniojn
esprimas Korĵenkov deklarante, kion la nuna E-movado povus lerni de
Zamenhof. Ni citu – “Lian koncepton, ke Esperanto ne estas la celo
en si mem, nek agrabla ludilo, sed nur parto de pli grandioza ideo pri
la unuiĝo de la homaro”.
La
intervjuon kun Esperantisto de la Jaro 2009 sekvas 10 pritaksoj pri
la atingoj kaj fiaskoj de la E-movado en la pasinta jaro. Ili venis
en plimulto de diversŝtupaj movadaj agantoj, sed ĉefe la eventoj
al kiuj intervenis ne sole la esperantistoj mem, kiel kontribuo de la
urboaŭtoritatoj de Bjalistoko al la lasta UK kaj la >gugla< donaco
por la 15-a de decembro – ĉefe estis menciitaj kiel atingo. Cetere
marĝene de tiu >gugla< evento tre interesan artikolon aperigas
Marek Blahuš, informante i.a. pri la genezo de la evento, kiam la
emblemo de gugloj la 15-an de decembro estis ornamita per la E-flago.
Ne malpli gravaj estas liaj atentigoj pri la sekvoj de tiu evento por
kreskinta interesiĝo pri E-o kaj Zamenhof kaj fine iom drameca konkludo,
ke en Vikipedio mankas kvalitaj nacilingvaj informoj pri Esperanto kaj
pri Zamenhof.
Sed
ni revenu al la enketo de “La Ondo” pri atingoj kaj fiaskoj. La
respondoj pri fiaskoj verdire reliefigas kelkajn problemojn ligitajn
kun la volontuleco de la E-movado kaj ankaŭ ĝia geografia etenditeco.
Ekzemple kiam la volontulado ne ligiĝas kun la klopodo fari tion laŭeble
plej altnivele kaj adekvate ĉiam eblas riproĉi amatorecon. Tamen kelkaj
respondoj kunmetitaj elmontras ŝajne veran problemon. Renato Corsetti:
>Plej negativa fenomeno, laŭ mi, estas la preskaŭ absoluta malinteresiĝo
de la movado pri la nova laborplano de UEA<. Petro Baláž inter
plej negativaj fenomenoj 2009 mencias i.a. …>malkapablon de starigo
de klaraj celoj kaj strategioj por ilia atingo<. Mi mem prefere dirus
pri nepre frontenda defio, kvankam eĉ tiom drastaj vortumoj laste ne
provokas aferkernajn diskutojn, prefere demagogiajn rezonadojn, eĉ
inter iuj movadaj respondeculoj.
La
februara “La Ondo” kiel menciite donas vastan alrigardon al
la eventoj ligitaj kun la solenadoj de la 150-a naskiĝdatreveno de
la kreinto Esperanto en la mondo. La decembra “Literatura Foiro”
anoncas, ke la zamenhofa temo daŭros ankaŭ en la sekvaj numeroj de
“LF”, kaj kompreneble ĝi riĉe speguliĝas ankaŭ en la menciita
numero, kiun uverturas ĉarma poeziaĵo de Carmel Mallia. Tuj post
la poezia uverturo sekvas la felietono de Walter Żelazny pri la koncepto
de gento ankaŭ en la rezonado de Zamenhof, kio fine ebligas al la aŭtoro
konkludi, ke – “de pluraj – uzante la koncepton de Zamenhof –
judaj gentoj saviĝis do ĉefe la cionistoj, kaj ili diktas al la mondo
la politikan version de la historio de la judaro” – fino de la citaĵo.
Tre interesa, dokumenta materialo en la priparolata numero de LF estas
la represo de la omaĝa artikolo de Hector Hodler lige kun la 50-a naskiĝdatreveno
de Zamenhof en la 1909-a jaro, devenanta el la 69-a numero de “Esperanto”,
aperinta en januaro 1910.
Ne
nur la zamenhofa datreveno speguliĝas sur la paĝoj de LF. La
partoprenintoj de la novembra Malferma Tago en Roterdamo, sed ne nur
ili kun ĝojo sendube bonvenigos la okazon en la decembra numero de
LF konatiĝi kun la teksto, verdire la unua parto de la eseo de
Carlo Minnaja, pri liaj kontaktoj kun Ivo Lapenna. Ĝi vivmaniere konstante
estas spektebla en la intereta kinejo de UEA. Sed krom la artikoloj
ligitaj kun la elstaraj figuroj de la E-movado la decembra LF
liveras ankaŭ interesajn kontribuojn ligitajn kun aparta fenomeno de
nia E-kulturo, nome la teatro. Giorgio Silfer omaĝas honore al
eminenta ŝekspirologo Reto Rosetti, Zlatko Tišljar kaj Vanja Radovanović
dividas siajn rememorojn pri la plej daŭra amatora ensemblo drama
de la Studenta E-klubo en Zagrebo.
Ambaŭ
tekstojn lige kun la 50-jariĝo de tiu Drama Grupo ni trovas en la decembra
numero de “Tempo”, la gazeto de Kroata E-Ligo. Ankaŭ
“Tempo” referencas al la omaĝsolenaĵoj ligitaj kun la 100-a
naskiĝdatreveno de Ivo Lapenna, kiuj disvolviĝis ne nur en Roterdamo,
sed ankaŭ en Zagrebo, kion en la kroata gazeto akompanas krome nekonata
foto el la arkivo de KEL. La ĉefa datrevena evento, pri kiu unualoke
raportas “Tempo” estas la oktobra renkontiĝo de kroataj esperantistoj
en Osijek por omaĝi apartan jubileon – pri kiu la gazeto jam siatempe
informis - nome temas pri la 120-a jubileo de la apero de la unuaj
E-parolantoj en ĉi tiu kroata urbo.