Strona główna   Opinie o płytach   Karta zgłoszeniowa   Regulamin   Archiwum Nowej Tradycji   Prasa   Napisz do nas

TREBUNIE - TUTKI Hołubią swoją tradycję i muzykują w rodzinnym gronie już prawie sto lat od czasów dziadka Stanisława Budza - Mroza, którego Jan Kasprowicz opiewał w swoim poemacie "Kobziarz Mróz". Jako "ostatni dudziarz podhalański", Stanisław grywał nie tylko prof. Tytusowi Chałubińskiemu czy Szymanowskiemu, ale wyjeżdżał na koncerty do Lwowa, Warszawy, Berlina i Hamburga, w 1925 roku grał na Wystawie Światowej w Paryżu. Tradycję gry na dudach przejął po nim wnuk Władysław. Ten wybitny podhalański prymista jest uczniem i spadkobiercą najznamienitszych mistrzów z historii tradycyjnej kultury Skalnego Podhala m.in. Stanisława Chotarskiego z Kościeliska i Bronisławy Koniecznej - Dziadońki z Bukowiny Tatrzańskiej /uczniowie Bartłomieja Obrochty/. Władysław był "cudownym dzieckiem" i od najmłodszych lat zbierał najlepsze wzory od mistrzów z różnych subregionów Podhala. Potrafi odtworzyć więc różne style gry starych mistrzów, a równocześnie jest twórcą swojego własnego stylu gry, którym ogarnia całą spuściznę muzyczną tego regionu. Porównanie jego wykonań starych melodii góralskich z dokonanymi sto lat temu transkrypcjami prof. Chybińskiego, zapisami Stanisława Mierczyńskiego, Jana Kleczyńskiego świadczy o tym, że Podhale nic nie straciło ze swej muzycznej tradycji, a wręcz wspaniale ją rozwinęło. Śladami najpiękniejszych tradycji swego regionu podążają wraz ze swym ojcem Władysławem: Krzysztof - skrzypek, kompozytor i poeta, Anna - przejmujący głos w nowej muzyce polskiej i Jan - na scenie i w życiu "hardy Janosik". Wspiera ich ze wszystkich swych sił na wielkim kontrabasie Andrzej Wyrostek (prywatnie mąż Ani). Są wszechstronnymi artystami. Władysław jest absolwentem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i od 35 lat uznanym malarzem. Krzysztof to dyplomowany architekt - z pasją projektuje chałupy góralskie. Ania poszła w ślady swego ojca i jest artystą - plastykiem, studiuje też religioznawstwo. Jan i Andrzej zajmują się lutnictwem. Mają szerokie horyzonty i zapewne dlatego są w światowej awangardzie "world music". Zawsze są sobą - Góralami z krwi i kości z głęboko zakorzenioną tradycją i dlatego nie boją się eksperymentować, poszukiwać nowych doświadczeń. Najpierw w 1991 roku wybrali się "Higher Heghts" ("Nad wysokości") z Twinkle Brothers Normana Granta i zdobyli tytuły: płyty miesiąca marca 1993 r. w Anglii oraz "Act of The Year" na World Music - Expo'94 w Berlinie. Zachęceni tymi sukcesami i popularnością nowych piosenek góralskich ze słowami poetki Anny Gąsienicy - Czubernat, Władysław i Krzysztof zaczęli sami pisać, komponować i śpiewać wprost od siebie utwory z bardzo osobistym, duchowym przekazem. Nie stronią też od telewizji, filmu i teatru, a także od dialogu z innymi, wybitnymi artystami (Adrian Sherwood i Kinior). Dyskografia: * "Higher Heights" (1992, Twinkle Music, London) * "Christmas Carols" (1993/1996 Folk, Zakopane) * "Come Back Twinkle 2 Trebunia Family" (1994, Kamahuk, Warszawa) * "Śpiewki i nuty" (1994, Folk, Zakopane) * "Music of The Tatra Mountains - The Trebunia-Family" (1995, Nimbus, London) * "Saga" (1996, Kamahuk, Warszawa) * "W Sherwood" (1996, Kamahuk, Warszawa) * "Góral-ska Apo-calypso" (1997, Folk, Zakopane) * "Greatest Hits" (1992-1997, Kamahuk, Warszawa) * "Podniesienie" (1998, Kamahuk, Warszawa) * "Etno - Techno" (1999, Folk, Zakopane) * "Best Dub" (1992-2000 Kamahuk, Warszawa) * "Folk Karnawał" (1994-2000 Folk, Zakopane) * "Zagrojcie dudzicki" i "Baciarujciez chłopcy" oraz zgłoszona do konkursu na Folkowy Fonogram Roku 2001: "Trebunie i Warszawski Chór Międzyuczelniany" (›Folkowy Fonogram Roku)

ZAPROSZENIE (powiększ)

Sponsorzy:

Współorganizatorzy:

Patroni medialni:

Wykonanie:Redakcja Internetowa PR