Werdykt jury XV Konkursu Muzyki Folkowej Polskiego Radia "Nowa Tradycja"

Jury w składzie: przewodniczący Olo Walicki, Małgorzata Małaszko-Stasiewicz, Maria Baliszewska, Tomasz Janas, Krzysztof Trebunia-Tutka postanowiło przyznać następujące nagrody:

Grand Prix – Nagrodę ufundowaną przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w wysokości 10000 PLN zespołowi "Poszukiwacze Zaginionego Rulonu" – za smak, wyczucie i szlachetność brzmienia oraz przekonujące nawiązanie do tradycji mazurkowej.

II nagrodę Programu 2 Polskiego Radia w  wysokości po 6000 PLN zespołowi "Sutari" za spójną, autorską koncepcję, dobór repertuaru i odważny pomysł na sceniczną kreację.

III nagrodę Programu 2 Polskiego Radia w wysokości po 4000 PLN – zespołowi "Tsigunz Fanfara Avantura" za autentyczność, spontaniczność i ekspresję. Jury sugeruje poszerzenie repertuaru o inspiracje muzyką polską.

Nagrodę Specjalną – sesje nagraniowe w studiu Polskiego Radia ufundowaną przez Program 2 Polskiego Radia Jury przyznaje zespołowi "Same Suki".

Atom String Quartet otrzymuje Nagrodę Specjalną - "Złote Gęśle".

Uwagę jury zwróciła wirtuozeria i wrażliwość muzyczną kontrabasisty Kuby Mielcarka.

Jury nie przyznało Nagrody im. Czesława Niemena.   

Jury składa szczególne podziękowania Ministrowi Kultury i Dziedzictwa Narodowego za ufundowanie głównej nagrody.

Nagrodę Publiczności "Burzę Braw" otrzymuje zespół "Sutari".

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

INFORMACJE O ZESPOŁACH / KOLEJNOŚĆ KONCERTÓW KONKURSOWYCH

Acoustic Acrobats / Tarnów
Jacek Hołubowski - akordeon
Piotr Skupniewicz - klarnet, klarnet basowy, instrum. perkusyjne, prowadzenie koncertu
Adam Leśniak - perkusja, instrum. perkusyjne, wokal
Bogusław Zięba - akordeon, piano
Jacek Fedkowicz - kontrabas, gitara basowa
Damian Rękas - management, transport, światło

Grupa Acoustic Acrobats powstała na początku 2011 r. Członkowie AA współpracowali jednak ze sobą już wcześniej grając ponad 200 koncertów w Europie, na Jamajce i w Afryce. Aktualnie zespół promuje swój pierwszy album pt. "Live", którego premiera została zaplanowana na kwiecień. Wydawcą płyty jest Luna Music, a piosenka singlowa to "Shobooloh". Nagrania do płyty zostały zrealizowane 03.12.2011 podczas koncertu w Radiu Gdańsk.
W programie konkursu znajdą się utwory z debiutanckiej płyty.     

Afrofree / Tarnów
Joanna Ważna Pociask - flety
Michał Król - saksofony
Tomasz Ożóg - puzon, kalimba, inst. perkusyjne, gitara, muszla,
Piotr Pociask – gitary, looper, kompozycja, aranżacja,
Adam Tadel - bas
Tomasz Bielecki - instrumenty perkusyjne.

AfroFree to zespół złożony z muzyków działających w Tarnowie, m.in. absolwentów i studentów Akademii Muzycznych w Krakowie, Wrocławiu i Katowicach. Jego celem jest wyjście poza pewne utarte schematy jazzowe i otwarcie się na to, co od wieków w muzyce stanowiło najbogatsze źródło inspiracji - muzykę ludową. Jednak tym co wyróżnia AfroFree od innych zespołów jest wykorzystanie melodii ludowych z regionu karpackiego, będącego zagłębiem i tyglem różnych tradycji kulturowych: lachowskiej, łemkowskiej, cygańskiej, góralskiej, huculskiej,  żydowskiej i bojkowskiej. Towarzyszy temu jednoczesna fascynacja kulturą afrykańską (szczególnie pochodzącą ze środkowego zachodu i północy) -  polirytmią i melodyką. Kolejnym źródłem inspiracji są nieparzyste rytmy  bałkańskie. Połączenie - zdawałoby się - bardzo odległych kultur: karpackiej, bałkańskiej i afrykańskiej pozwala osiągnąć bardzo ciekawy efekt artystyczny. Piękna galicyjska melodyka,  żywiołowa afrykańska polirytmia, „łamane” metra bałkańskie są kanwą, na której muzycy zespołu wspólnie improwizują. W maju 2011 r., ta świeżość i oryginalność została doceniona na XIV Folkowym Festiwalu Polskiego Radia ,,Nowa Tradycja'', a AfroFree otrzymało Honorowe Wyróżnienie.

Program:
Niedźwiedzki (melodia z Niedźwiady)
Smutna dola kawalera/Piękne życie kawalerskie
Melodia karpacka

Atom String Quartet / Warszawa
Dawid Lubowicz - skrzypce
Mateusz Smoczyński - skrzypce
Michał Zaborski - altówka
Krzysztof Lenczowski – wiolonczela

Zespół tworzą absolwenci Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina: Dawid Lubowicz i Mateusz Smoczyński – skrzypkowie, altowiolista – Michał Zaborski i wiolonczelista Krzysztof Lenczowski. Kwartet wykonuje głównie kompozycje własne wyrastające z inspiracji muzyką, jazzową i ludową. Płyta zatytułowana „Fade In” była nominowana w 2012 r. do „Fryderyków” w kategoriach Jazzowy Album Roku i Jazowy Debiut Fonograficzny Roku.

Besquidians / Bielsko Biała

Wojtek Golec - akordeon
Marcin Pokusa - skrzypce , śpiew
Marcin Żupański - klarnet basowy , saksofony , flet
Przemysław Ficek - dudy , instrumenty pasterskie
Rafał Bałaś – kontrabas

Formacja powstała w 2009 r. z inicjatywy Wojtka Golca i Marcina Pokusy, dwójki przyjaciół, mieszkańców wioski Ślemień położonej w paśmie Beskidu Żywieckiego.
Zespół był nagradzany podczas Tatrzańskiej Majówki w 2010 r. - Grand Prix , Mikołajek Folkowych w Lublinie w 2010 r. - III nagroda. Liderem Grupy jest Wojtek Golec – akordeonista, absolwent AM w Katowicach, pedagog POSM w Bielsku-Białej, laureat krajowych i międzynarodowych konkursów. Zespół tworzą:  Marcin Pokusa – absolwent AM w Poznaniu w klasie fagotu, skrzypek i śpiewak, pedagog i instruktor propagujący muzykę ludową, Marcin Żupański - saksofonista, flecista, klarnecista, kompozytor, aranżer – absolwent AM w Katowicach, laureat konkursów jazzowych, udzielający się w wielu projektach na jazzowej scenie polskiej i zagranicznej, wykładowca UŚ w Cieszynie, Przemysław Ficek – “Architekt”, multiinstrumentalista, wychowanek mistrza Czesława Węglarza, wielokrotny laureat krajowych i międzynarodowych festiwali kapel i instrumentalistów ludowych (Kazimierz nad Wisłą, FFGP w Żywiec, MFFZG w Zakopanem) i Rafał Bałaś – instrumentalista ludowy, mieszkaniec Żywca, od najmłodszych lat związany z folklorem.
Zespół wykonuje muzykę łączącą archaiczne melodie beskidzkie z elementami transu, improwizacjami jazzowymi i własne melodie inspirowane folklorem Żywiecczyzny.

Katarzyna Brzozowska / Warszawa
Katarzyna Brzozowska – fortepian
Emilia Herda – baraban, wańka-wstańka

Katarzyna Brzozowska – suwalczanka z Warszawy, muzykolożka z wykształcenia. Przez kilka lat jeździła na wieś (Suwalszczyzna, Mazowsze, Lubelszczyzna) i uczyła się śpiewu, tańca, gry na skrzypcach i barabanie od miejscowych artystów. Od 2011 komponuje i pisze teksty, występując ze swoim autorskim programem „Ani słowa”. Jest także laureatką kilku ogólnopolskich festiwali poezji śpiewanej (m.in. Festiwalu Piosenki Literackiej „Jesień z Poezją”,  Piaseczyńskiego Zlotu Piosenki Różnej). Gra na kilku instrumentach (fortepian, skrzypce, baraban, lira korbowa, akordeon, flety proste). Lubi szydełkować, tańczyć oberki i spać. I zawsze wraca na Suwalszczyznę.
Repertuar koncertowy tworzą utwory inspirowane polskimi pieśniami tradycyjnymi, m.in. kołysanką z Powiśla Maciejowickiego i pieśnią sobótkową z okolic Piotrkowa. Są one połączeniem fascynacji muzyką wiejską, brzmieniem fortepianu i ważnych słów.

Program:

Chodzi nocka mała (sł./muz. K. Brzozowska)
Poszła panieneczka (sł./muz. K. Brzozowska)
Kołysanka (sł./muz. K. Brzozowska)

Dobroto / Gdańsk    
Daria Pełeńska (skrzypce), Ewa Żołądek, Marta Hnat – śpiew (wymiennie)
Maria Stępkowska – wokal, skrzypce
Roksana Kostyk – wokal, sopiłka, instrumenty perkusyjne
Przemysław Stępkowski – gitara, mandolina, wokal
Marcin Stępkowski – tuba
Patryk Walczak – akordeon
Krzysztof Guzewicz – darbuka, frame drum, talerze, hi hat

Pomysł na założenie zespołu DOBROTO powstał podczas warsztatów aranżacyjnych Polskiego Radia w listopadzie 2010 roku.  Jest to wynik współpracy części muzyków z zespołów Tygiel Folk Banda, Kadarka oraz Frument Project. W październiku 2011 roku zespół zdobył pierwszą nagrodę w konkursie o „Złotą fujarę” podczas festiwalu Dragon Folk Fest w Poznaniu. DOBROTO to subtelny mariaż wielogłosu ukraińskiego oraz melodii i rytmów z pogranicza Bałkanów i krajów Bliskiego Wschodu. Tradycyjne pieśni ukraińskie w nowych melodyjnych aranżacjach oraz autorskie kompozycje. Międzykulturowy pomost, muzyczny koloryt oraz uniwersalny język, czyli muzyka jako samo dobro. DOBROTO.

Program:

Sierotka (sł. lud. / komp. P. Stępkowski)
Володар (pieśń ukraińska)
Не ходи Улане (pieśń ukraińska)

Poszukiwacze Zaginionego Rulonu / Suwałki
Małgorzata Makowska – harmonia pedałowa / basy
Olena Yeremenko – skrzypce
Marcin Drabik – skrzypce
Piotr Ziarkiewicz – trąbka
Jacek Mazurkiewicz – kontrabas
Paweł Szpura – dżaz
Paweł Nowicki – baraban

Skład kapeli nawiązuje do tradycji brzmieniowej z lat świetności i ogromnej popularności muzyki tanecznej na Radomszczyźnie gdzie harmonie, skrzypce i instrumenty dęte stanowiły o kolorycie brzmieniowym kapel. Zespół sięga również do melodii starodawnych, gdzie dominuje brzmienie strunowe (skrzypce, basy) - oddając klimat wiejskich zabaw oraz atmosferę tajemniczych opowieści o zaginionym rulonie...  Zespół powstał na początku 2012 roku i jak do tej pory wystąpił kilkakrotnie na zabawach tanecznych. Repertuar zespołu to melodie taneczne z Radomszczyzny: mazurki, oberki, polki.
Zespół przygotował wiązankę mazurków w odsłonie starodawnej z basami, kontrastującą wiązankę mazurków w wersji z harmonią pedałową i trąbką oraz opracowanie muzyczne jednej z mazowieckich pieśni.

Samesuki / Warszawa
Magdalena Wieczorek - Duchewicz - śpiew
Helena Matuszewska - suka biłgorajska, rebab turecki
Marta Sołek - fidel płocka
Urszula Kopijkowska - wiolonczela
Patrycja Napierała - instrumenty perkusyjne

Grupa Samesuki powstała na początku 2012 roku. Nazwa wiąże się zarówno z obecnością samych kobiet w zespole, jak i ze staropolskim instrumentem smyczkowym – suką biłgorajską, której brzmienie jest dla nas inspiracją.
Punktem wyjścia do tworzenia muzyki są melodie ludowe pochodzące z Mazowsza i Kujaw, których aranżacje znacznie różnią się od pierwotnego oryginału. Tworzymy własne teksty lub uwspółcześniamy stare, poruszamy w nich sprawy do których warto wciąż powracać.  Aranżacje melodii wynikają ze specyfiki brzmienia instrumentów ludowych, klasycznych oraz współczesnych tj. suki biłgorajskiej, fideli płockiej, wiolonczeli, bendiru i innych instrumentów perkusyjnych.  Powstają w ten sposób ilustracje muzyczne do tworzonych tekstów.

Program:
„W beczce chowany” – adaptacja tradycyjnej melodii kujawskiej, owczarek. Słowa Helena Matuszewska, aranżacja Samesuki
„Drzewo” - adaptacja tradycyjnej melodii kujawskiej „Skowroneczek śpiewo…”. Słowa Magdalena Wieczorek – Duchewicz, aranżacja Samesuki
"VillageAnka" - adaptacja tradycyjnej melodii kujawskiej "Chodziła dziwcyna po wiśniowym sadku", Słowa Helena Matuszewska, aranżacja Samesuki
„A w niedzielę z porania”- adaptacja tradycyjnej ballady z Mazowsza, aranżacja Samesuki

Sutari / Warszawa
Barbara Songin – śpiew, bęben obręczowy, perkusjonalia (dzwonki, wody dzban, tarka kuchenna)
Katarzyna Kapela – śpiew, skrzypce, perkusjonalia (deska kuchenna)
Zofia Barańska – śpiew, skrzypce, perkusjonalia (mikser kuchenny)

Wokalistki, instrumentalistki a przede wszystkim performerki. Związane do tej pory z różnymi projektami muzycznymi i teatralnymi, kontynuujące tradycje śpiewacze polskiej muzyki ludowej. Projekt  s u t a r i  to fuzja ich rozmaitych doświadczeń i fascynacji muzycznych.
Grupę tworzą Barbara Songin (laureatka przeglądów i festiwali muzyki ludowej w kategorii solistów śpiewaków, założycielka FURU kolektywu, współpracowała: Kapela Mazowiecka, neTTheatre, OPT Gardzienice), Katarzyna Kapela ("Roberto Delira & Kompany" "Mamatucada", "Orkiestra Samanta"), Zofia Barańska (współpracowała: OPT Gardzinice).
Program powstał w oparciu o ludowe pieśni polskie głównie z regionu kujawskiego, opracowane na trzy kobiece głosy. Minimalnie instrumentalny. SUTARI znaczy współbrzmieć. Zainspirowane brzmieniem i charakterem litewskich pieśni Sutartines – śpiewanych tylko przez kobiety w idealnym współbrzmieniu, postanowiły poszukać współbrzmienia we własnej tradycji wokalnej, nie próbując zmieniać pieśni a tylko wydobyć to, co w nich ukryte. Zachowując styl, temperament, melodykę, rytm a przede wszystkim treść pieśni – bliską kobiety, odrobinę genderową, inteligentną, atrakcyjną – zespół wydobywa z nich współczesne elementy, brzmienia i interpretacje. Utrwala tradycyjny charakter zgromadzeniowy muzykowania, traktując je jako spotkanie i dialog między uczestnikami. Opowiada poprzez muzykę – tak jak nasze babki.

Śliczne Goździki / Warszawa
Kasia Szurman - śpiew, harmonia trzyrzędowa
Kasia Żytomirska - śpiew, baraban, bębenek obręczowy
Jacek Mielcarek - saksofony
Mateusz Szemraj - gitara elektryczna
Kuba Mielcarek - kontrabas
Jarek Korzonek - perkusja

Nazwa "Śliczne Goździki" pochodzi od początkowych słów jednej z pieśni. Zespół powstał w 2011 roku i koncertował na Festiwalu „Wszystkie Mazurki Świata" oraz w Klubie Festiwalowym "Tyndyryndy" podczas Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu nad Wisłą. W 2012  występował w warszawskich klubach. Część muzyków od wielu lat poznaje i wykonuje tradycyjną muzykę polską, a "Śliczne Goździki" są naszym nowym spojrzeniem i pewnym eksperymentem przetworzenia tradycji.

"Pieśni o Roślinach i Zwierzętach" to projekt łączący jazz i polskie pieśni tradycyjne, w których rośliny i zwierzęta pojawiają się jako metafory ludzkich losów. Wszystkie pieśni pochodzą z dzieł XIX-wiecznego etnografa Oskara Kolberga i były znane w różnych regionach Polski występując w wielu wersjach zarówno tekstowych jak i melodycznych. Na użytek projektu pieśni zostały poddane eksperymentalnej adaptacji - połączyliśmy wątki i melodie z różnych stron w celu stworzenia pełnych fabularnych całości.

 

Tsigunz Fanfara Avantura / Poznań
Michał Pijewski „Michai Andzello” - saksofon altowy
Jakub Jankowiak „Fanfara Mordulec” - trąbka
Michał Fetler „Zlatko Fetisz” - saksofon barytonowy
Piotr Mełech „Mahala Melechovitz Rai” - klarnety
Jakub Donaj „Don Tubescu” - tuba
Łukasz Śliwiński „Gianni Granda Slivovitz” - perkusjonalia
Rafa Igiel „Chleb Chlebarov” - perkusja

To eksperymentalna orkiestra dęta inspirowana ludowymi zespołami weselno-pogrzebowymi. W jej skład wchodzi siedmiu muzyków wywodzących się z poznańskiego środowiska muzyki
improwizowanej, alternatywnej i jazzu, zafascynowanych słowiańską melodyką i tradycją bałkańskiego muzykowania. Twórczość Tsigunz nawiązuje jedynie do muzyki ludowej, a cała reszta  to przede wszystkim nowoczesny jazz, uzupełniony zdobyczami muzyki XXI wieku, eksperyment polegający na zestawieniu „ryczącej” sekcji dętej z silną, dwuosobową sekcją rytmiczną. Można tu znaleźć elementy muzycznych tradycji od polskiej, przez bałkańską, turecką, Bliskiego Wschodu i Indii.

Barbara Wilińska / Poznań
Barbara Wilińska – śpiew, lira korbowa, cytra
Jacek Mielcarek – instrumenty dęte drewniane
Kuba Mielcarek – kontrabas, idiofony proste

Barbara Wilińska koncertuje jako solistka i z zespołami. Repertuar koncertowy tworzą muzyka dawna i ludowa z różnych tradycji. Są wśród nich m.in. pieśni obrzędowe, liryczne, ballady dziadowskie. Tym razem zaśpiewa i zagra na lirze korbowej i ludowej cytrze, a towarzyszyć jej będą na kontrabasie melodycznym i idiofonach prostych Kuba Mielcarek oraz na instrumentach dętych drewnianych Jacek Mielcarek. Będzie to muzyka kreatywna z elementami improwizacji, muzyki współczesnej i eksperymentalnej - koncepcja minimalistyczna.