Wielka Nagroda Festiwalu "Dwa Teatry - Sopot 2014"
14 VI 2014
WIELKA NAGRODA FESTIWALU „Dwa Teatry” za wybitne kreacje aktorskie w Teatrze Polskiego Radia i Teatrze Telewizji Polskiej Wielką Nagrodę XIV Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2014” otrzymują:
TERESA BUDZISZ-KRZYŻANOWSKA i WOJCIECH PSZONIAK
TERESA BUDZISZ-KRZYŻANOWSKA – w swoim dorobku aktorskim ma dziesiątki pierwszo – i drugoplanowych ról w spektaklach Teatru Telewizji. Debiutowała w 1968 roku tytułową rolą w spektaklu Bogdana Hussakowskiego Eugenia Grandet Honoré de Balzaka. Często współpracowała z Ireną Wollen, Józefem Słotwińskim, Andrzejem Łapickim, Laco Adamikiem i Andrzejem Wajdą. Jej aktorstwo cechuje niezwykle szerokie emploi: gra kobiety silne, demoniczne, pełne wewnętrznych sprzeczności, ale i takie, którym nie brakuje liryzmu i subtelności. Za rolę Hanny Arendt w spektaklu Feliksa Falka Rzecz o banalności miłości otrzymała nagrodę aktorską na XIII Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2013”. Teresa Budzisz-Krzyżanowska jest również znakomitą aktorką radiową. Przed mikrofonem debiutowała w końcu lat 60. w rozgłośni krakowskiej Polskiego Radia, gdzie współpracowała m.in. z Romaną Belczyk-Bobrowską, Lidią Zamkow i Wojciechem Markiewiczem. W Teatrze Polskiego Radia kreowała wielkie role w klasycznym i współczesnym repertuarze polskim i obcym. Zagrała w blisko 100 słuchowiskach. Na V Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry – Sopot 2005” otrzymała nagrodę aktorską za rolę kobiecą w słuchowisku „Matka” wg sztuki Stanisława Ignacego Witkiewicza w reżyserii radiowej Jana Warenyci. Słuchowiska oraz audycje literackie z udziałem aktorki były wielokrotnie prezentowane na antenie ogólnopolskiej.
WOJCIECH PSZONIAK – współpracę z Teatrem TV rozpoczął pod koniec lat 60. w krakowskim ośrodku Telewizji Polskiej, ale największe swoje kreacje na małym ekranie stworzył w latach 70. Z jego talentu aktorskiego korzystali m.in. Konrad Swinarski, Zygmunt Hübner, Jerzy Gruza, Andrzej Łapicki. Do ról w Teatrze Telewizji powrócił w połowie lat 90. Z sukcesem wyreżyserował i zagrał Leona w Pracowni krawieckiej (2000) oraz Łatkę w Dożywociu (2002). Na XII Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2012” otrzymał nagrodę aktorską za rolę Brémonta w spektaklu Skarpetki, opus 124 w reż. Macieja Englerta. Wojciech Pszoniak od początku lat siedemdziesiątych jest też stałym współpracownikiem Teatru Polskiego Radia. Przede wszystkim jako aktor w słuchowiskach oryginalnych i adaptacjach radiowych (ponad 50 pierwszo- i drugoplanowych ról w utworach klasycznych i współczesnych), ale również jako lektor i głos w audycjach rozrywkowych („60 minut na godzinę”, „Zgryz”) oraz literackich, przygotowywanych przez Program 2 Polskiego Radia. Przygodę z mikrofonem radiowym rozpoczynał jednak w rozgłośni krakowskiej pod koniec lat 60. w słuchowiska Romany Belczyk-Bobrowskiej.