CASTING, czyli DŁUGA ROZMOWA O FILMIE, KTÓREGO NIKT NIE BĘDZIE CHCIAŁ OGLĄDAĆ (Program 1 PR)
14 VI 2014 11:45
Autor: Andrzej MularczykReżyseria: Janusz KukułaRealizacja: Paweł SzalińskiOpracowanie muzyczne: Marian SzałkowskiObsada: Krzysztof Banaszyk (Reżyser)
Krzysztof Gosztyła (Henryk)
Anna Cieślak (Justyna-Weronika)
Grzegorz Kwiecień (Asystent)
Teresa Lipowska (Stara Justyna)
Stanisław Brudny (Mąż Justyny)
Doświadczony reżyser (Krzysztof Banaszyk) zamierza nakręcić film, melodramat opowiadający prawdziwą historię losów młodej skrzypaczki zakochanej w swoim nauczycielu (Krzysztof Gosztyła). W roli osiemnastoletniej Justyny widzi tylko jedną aktorkę, Weronikę Kedaj (Anna Cieślak), ale ta, zdruzgotana prywatną tragedią (śmierć ukochanego), nie chce się zgodzić nawet na udział w castingu do roli. Reżyser, by zachęcić ją do podjęcia tej próby, opowiada tragiczne losy młodej dziewczyny i jej nauczyciela, który w poszukiwaniu swojej rodziny, postanowił wrócił do getta. Czy aktorka po długich namowach reżysera da się przekonać do udziału w produkcji? Czy uwierzy w to, że prawdziwe uczucie – mimo rozmaitych przeciwności losu – może przetrwać do samego końca? Czy faktycznie to, co twierdzi reżyser – „nic, co jest ważne, nie kończy się ostatecznie” jest prawdą? Kolejne słuchowisko ze skrzypcami w tle znakomitego dramaturga radiowego Andrzeja Mularczyka.
ANDRZEJ MULARCZYK – prozaik, reportażysta, autor słuchowisk, scenariuszy filmowych i sztuk telewizyjnych. W połowie lat 50. nawiązał współpracę z Redakcją Reportaży Polskiego Radia, gdzie zrealizował kilkadziesiąt reportaży i audycji dokumentalnych. Wieloletnie doświadczenie dokumentalisty zaowocowało kilkoma książkami z dziedziny literatury faktu (m.in. Co się komu śni, Czyim ja żyłem życiem oraz Polskie miłości). Jest także autorem prozy literackiej (Śmietnik Pana Boga, Cudownie ocalony, Świeży zapach dzikiej mięty), która była podstawą niektórych jego scenariuszy filmowych. Według jego scenariuszy powstało kilkanaście filmów fabularnych (wśród nich tryptyk filmowy Sami swoi, Nie ma mocnych, Kochaj albo rzuć) oraz wiele spektakli i filmów telewizyjnych (m.in. Ostatnie takie trio, Niespotykanie spokojny człowiek, Cesarskie cięcie, Dom na kościach, Bal stulecia, Katyń, Blondynka). Jest autorem serialu Droga oraz współtwórcą (z Jerzym Janickim) opowieści filmowej Dom. Napisał blisko 80 słuchowisk, wielokrotnie nagradzanych na konkursach literackich i emitowanych przez radiofonie europejskie. Jako jedyny polski autor został dwukrotnie laureatem międzynarodowej nagrody radiowej Prix Italia. Od 1960 roku. jest autorem popularnej powieści radiowej W Jezioranach, emitowanej co tydzień na antenie Programu I Polskiego Radia. Za twórczość literacką dla Polskiego Radia został w 1969 roku uhonorowany Złotym Mikrofonem, a w 1996 nagrodą Wielkiego Splendora Teatru Polskiego Radia. Na 80-lecie Polskiego Radia otrzymał Diamentowy Mikrofon (2005). Odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010) oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla Polskiego Radia.
JANUSZ KUKUŁA – reżyser radiowy, poeta, scenarzysta. Dyrektor - Główny Reżyser Teatru Polskiego Radia w latach 1992-2006 oraz 2009-obecnie. Laureat Prix Italia za reżyserię słuchowiska Andrzeja Mularczyka Cyrk odjechał, lwy zostały (1996). Wielokrotnie nagradzany na festiwalach twórczości radiowej, w tym na Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie: za reżyserię Ostatniej taśmy Krappa wg dramatu Samuela Becketta (2001), Grand Prix za reżyserię słuchowiska Cezarego Harasimowicza Dziesięć pięter. Reżyserował spektakle multimedialne w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego: Maraton z „Panem Tadeuszem” (1998), Juliusza Słowackiego godziny myśli (1999) i Wesele S. Wyspiańskiego (2001), Tryptyk rzymski Jana Pawła II (2003); scenarzysta i reżyser koncertu z okazji 75-lecia Polskiego Radia – Radio Pamięć (2000). Reżyser, adaptator, scenarzysta seriali radiowych: Trylogii (1997-1999), Quo vadis H. Sienkiewicza (2001), Władcy Pierścieni wg J.R. Tolkiena (2002), Motelu w pół drogi (2006-2008, 2012-2013), Ręcznej roboty (2011), Każdy żyje jak umie, czyli skąd się wzięli „Sami swoi” (2011). 29 listopada 2010 roku w dniu 85. rocznicy nadania przez Polskie Radio pierwszego słuchowiska, którym była Warszawianka, wyreżyserował ten dramat S. Wyspiańskiego w Studiu im. W. Lutosławskiego. Wydał powieść Miłość to znaczy. Laureat Złotego Mikrofonu (2000) oraz nagrody Rady Programowej Polskiego Radia (2013).
PAWEŁ SZALIŃSKI – reżyser dźwięku, studiował elektroakustykę na Politechnice Warszawskiej. Z Polskim Radiem związany od 1997 r., a od 2010 r. pracownik Teatru Polskiego Radia. Realizator nagrań muzycznych, audycji literackich, reportaży, słuchowisk i innych form radiowych, specjalista w dziedzinie rekonstrukcji i remasteringu dźwięku, specjalista w dziedzinie nagłośnień oraz DJ. W roku 2013 na Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie zdobył nagrodę im. Janusza Hajduna za realizację akustyczną słuchowiska Zabić motyla w reżyserii Jana Warenyci.
MARIAN SZAŁKOWSKI – muzyk, absolwent Wydziału Wychowania Muzycznego PWSM w Warszawie. Jako ilustrator muzyczny, kompozytor, pianista z Teatrem PR współpracuje od 1974 r., etatowo od 1989 r. Opracował muzycznie ponad 1000 audycji i słuchowisk. W latach 1981 - 1986 wykładowca Wydziału RTV Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Laureat nagrody prezesa Komitetu ds. Radia i Telewizji (1986) za opracowanie muzyczne słuchowiska Mistrz i Małgorzata wg M. Bułhakowa, laureat Grand Prix Festiwalu Słuchowisk PR - Bolimów ‘99 za muzykę do słuchowiska wg dramatu Da. Fo Trzy zbiry, Grand Prix Festiwalu Rzeszów 2000 za opracowanie muzyczne słuchowiska Złodziej oraz Grand Prix II Festiwalu „Dwa Teatry – Sopot 2002” za opracowanie muzyczne słuchowiska C. Harasimowicza Dziesięć pięter. W 2010 roku na Festiwalu „Dwa Teatry” nagrodzony za opracowanie muzyczne słuchowiska Excentrycy. Laureat Złotego Mikrofonu. W 2010 roku otrzymał Honorowego Wielkiego Splendora, nagrodę zespołu Teatru Polskiego Radia.